Najwygodniejsze pozycje do karmienia po cesarskim cięciu

Leżąca boczna
Mama leży na plecach lub lekko na boku, z głową dość wysoko podpartą. Dziecko jest ułożone całkiem na mamie
lub wysoko na poduszkach ułożonych wzdłuż jej ciała, z boku podtrzymywane jej ramieniem podpartym poduszkami tak, by jego głowa znajdowała się na wysokości piersi. Pozycja ta szczególnie zalecana jest w pierwszych godzinach po
cięciu cesarskim w znieczuleniu przewodowym, kiedy dolna część ciała matki jest bezwładna.

Mama układa się na boku, jej ramię jest oparte na podłożu, głowa nieco wyżej na poduszce. Pod plecy i kolana warto
włożyć małe poduszki. Dziecko leży przy mamie (brzuszek do brzucha), oparte na jej ramieniu lub bezpośrednio na
podłożu. Warto podeprzeć dziecko poduszką, by nie odsuwało się w czasie ssania. Powyższa pozycja umożliwia mamie odpoczynek w czasie karmienia piersią.

Klasyczna lub krzyżowa
Mama w pozycji półsiedzącej, poduszka i dziecko ułożone wyżej na brzuchu, tak by nie uciskać okolicy rany pooperacyjnej, ramię podparte poduszką, wałek pod kolanami. Niezależnie od sposobu ułożenia zawsze należy przestrzegać zasad prawidłowej pozycji mamy i dziecka!

Jak przystawić maluszka do piersi?
Mama podtrzymuje pierś czterema palcami od spodu, kciuk układa na piersi (litera C), palce nie dotykają otoczki
i nie uciskają piersi. Dziecko brzuszkiem przylega do ciała matki, twarzą jest skierowane do piersi, głowa dziecka
znajduje się w osi kręgosłupa, nie zgina się (linia przechodząca przez ucho, ramię, biodro dziecka jest prosta) i znajduje
się na wysokości piersi, usta na wysokości brodawki sutkowej. W tej pozycji główka, plecy i pośladki dziecka mają stabilne podparcie.

Rytm karmienia piersią

W czasie 2-20 godzin od urodzenia następuje okres obniżonej aktywności noworodka. Rytm karmień w 1. dobie
może być odpowiednio rzadszy. Od 2. doby zaczynają się bardzo częste karmienia (8-12 na dobę), które umożliwiają
odpowiednią stymulację laktacji. Skokowe zwiększenie wydzielania mleka po wydaleniu łożyska (spadek stężenia estrogenów i progesteronu) następuje pod wpływem hormonów, głównie prolaktyny i rozpoczyna się 30-40 godzin po porodzie. Może być opóźnione o 1-2 doby z powodu różnych czynników wynikających ze stanu matki. Jednym z nich jest poród zabiegowy. Świadomość tego faktu pozwala na zastosowanie odpowiedniego postępowania, czyli częstego i prawidłowego przystawiania malucha do obydwu piersi przy jednym karmieniu i, jeśli to konieczne, niewielkiego dokarmiania.

Wiele osób mylnie uważa, że po cięciu cesarskim ilość mleka jest niewystarczająca. Rozrost tkanki gruczołowej
i wytwarzanie siary w gruczołach piersiowych rozpoczyna się ok. 16. tygodnia ciąży, więc tym bardziej po porodzie,
również zabiegowym, siara jest obecna. Procesy rozpoczęte już w pierwszej połowie ciąży, niezależnie od sposobu jej ukończenia, wymagają jedynie podtrzymania poprzez prawidłowe oraz odpowiednio wczesne i częste stymulowanie brodawek sutkowych przez ssącego noworodka bądź też przez odciąganie pokarmu w sytuacji np. porodu przedwczesnego.

Uwaga! Obawa, że ilość pokarmu jest niewystarczająca, staje się powodem dokarmiania, a to jest z kolei jedną z głównych przyczyn skracania długości karmienia.